ای وای بــــــر اسیری کــــــــز یاد رفته باشد
در دام مـــــــــانده باشد صـــــیاد رفته باشد
آه از دمـــــــــــــی که تنها، با داغ او چو لاله
در خون نشسته باشم چون باد رفته باشد
امــــــــــشب صدای تیشه از بیستون نیامد
شــــاید به خواب شیرین، فرهاد رفته باشد
خــــــــونش به تیغ حسرت یا رب حلال بادا
صیدی کــــــــــــــه از کمندت آزاد رفته باشد
از آه دردناکــــــــی سازم خـــــــــــبر دلت را
وقـــــــــــتی که کوه صبرم بر باد رفته باشد
رحــــــم است بر اسیری کز گرد دام زلفت؟
با صــــــــد امیدواری ناشاد رفـــــــــته باشد
شـــادم که از رقیبان دامن کشان گذشتی
گــــو مشت خاک ما هم، بر باد رفته باشد
پرشـــــور از "حزین" است امروزکوه و صحرا
مــــــجنون گذشته باشد فرهاد رفته باشد
13 امتیاز + / 0 امتیاز - 1392/05/22 - 01:17